Rozdział 13

Wiem że tu też jest nudno ale potrzebuje takiej chwili żeby później mogło się dziać.

Miłego czytania!

Rozdział 13

[ Isabelle [

   Siedziałam z Markusem w salonie czekając na Aline i Helen. Powinny już być a ty… Nic! Zaraz mieliśmy zasiadać do obiadu…

   Nagle usłyszałam jakieś kroki w korytarzu, poprosiłam Markusa żeby poszedł sprawdzić.

- Jak Obrze że już jesteście! – usłyszałam głos mojej mamy – Zaraz będzie obiad. – poinformowała.

- Dziękujemy ale najpierw chciałyśmy zobaczyć się z Isabelle. – to był na pewno głos Aline.

- Ja was zaprowadzę, a tak w ogóle to jestem Markus. – przedstawił się mój narzeczony.

- Alin.

- Helen.

- Chodźcie już bo zaraz będziemy nakrywać a znając was, dziewczyny, to chcecie poplotkować. – zaśmiał się Markus.

- Adam! Zabierz ich bagaże! – krzyknęła Maryse.

- Dobrze, kochanie! – odkrzyknął.

   Parę minut później w rogu salonu stanęła Aline, Helen i Markus.

- Izzy! – pisnęły obydwie i rzuciły mi się na szyje, później usiadły po obydwóch mich stronach na kanapie.

- Co tam u was? – zapytałam.

- Po staremu. – odparła Helen.

- A, jak twoja rodzina?

- Emma i Julian mieli już ceremonie, na zdjęciach wyglądają ślicznie. – zachwycała się – Zresztą mam jedno… - podała mi kartkę.

   Na zdjęciu Julian obejmował Emmę i z uśmiechem wskazywali na swoje nowe runy.

- Naprawdę tworzyliby piękną parę… - westchnęła Aline – Ale teraz już nie mogą.

- Zobaczysz jak będą starsi i będą chcieli być razem to wymyślą sposób. – pocieszyła ją Helen.

- Będą mogli nawet szybciej niż przypuszczacie. – mruknęłam.

- Co? – zapytały zdziwione, jak często mówią w tym samym czasie?

- Clary ostała zlecenie od twojej matki… - zwróciłam się do Aline – Ma napisać nowy kodeks.

- To przecież super! – pisnęły – Możemy pomóc.

- Jak chcecie. – wzruszyłam ramionami.

- A gdzie ona jest? – zapytała blondynka.

- W Hiszpanii. – wtrącił Markus.

- Naprawdę? Nie powiedziała mi gdzie jednie. – mówiłam tonem obrażonego dziecka.

- Sama nie wiedziała, Jace ją spakował, załatwił czarownika i załatwił inne rzeczy z tym związane. – wytłumaczył – Dowiedziała się dopiero na miejscu.

- Acha… Jace wykorzystał to że Jocelyn zabrała Ami. – pokiwałam głową z aprobatą.

- Kto to Ami? – zdziwiła się czarnowłosa.

- Ach, przecież wy nic nie wiecie! Zaraz wam wszystko opowiem! – opowiedziałam im wszystko, o tym Jak Clary zaszła w ciążę, jak przyjechał Markus, jak Jace został wilkołakiem i Clary go odmieniła, o Adamie, o tym jak Alec i Magnus wyjechali do Włoch, o córce i ślubie Herondala, o tym jak Markus mi się oświadczył i o mojej ciąży – A teraz Amandę zabrała Jocelyn z Luckiem na farmę a Jace postanowił to wykorzystać. – zaśmiałam się.

- Dzieci, obiad!

[ Clary [

   Zanim weszliśmy na molo Jace porozmawiał z jakimś mężczyznom który dał mu kluczę. Gdy szliśmy między łódkami obserwowałam lekkie falę i światło odbijające się w tafli. Woda była dla mnie z jednej strony piękna i fascynująca, a z drugiej… zawsze się jej bałam. Nie to ze bałam się jakieś durnej kałuży albo wody w wannie, ale gdy widziałam otwarte morze od razu tchórzyłam.

   Jace przystanął przed pięknym jachtem i powiedział że to nasz. Byłam trochę zaskoczona bo spodziewałam się czegoś skromniejszego a tu… proszę! Jace wytłumaczył mi że jacht należał kiedyś do jego ojca i był przycumowany we Włoszech ale mój mą uznał ze Hiszpania będzie lepszym wyborem.

- Możemy wypłynąć na pełne morze i zacumować, co ty na to? – zapytał kiedy byliśmy już na pokładzie, pokiwałam tylko głową – Podoba ci się?

- Tak. – szepnęłam złączając nasze usta w namiętnym pocałunku.

- Czyli koniec mojej kary za wrzucenie cię do wody? – zapytał gdy trochę się od siebie odsunęliśmy.

- Dzięki za przypomnienie… na dzisiaj koniec ale jutro znowu będę zła. – obiecałam – A teraz pocałuj mnie. – spełnił mój rozkaz aż za dobrze…

[ Helen [

   Obudziłam się wtulona w moją ukochaną. Spała tak słodko że postanowiłam jej nie budzić i cicho wstałam. Wzięłam ubrania, weszłam do łazienki i pierwsze o czym pomyślałam to „prysznic”. Zdjęłam koszulę nocną i zamknęłam się za przeźroczystymi ściankami kabiny, zimna woda rozbudziła mnie do tego stopnia że poczułam głód.

   Westchnęłam wycierając ciało.  Ubrałam dżinsowe rurki, luźną bluzkę z nadrukowanymi ustami i czarne trampki. Rozczesałam i  włosy, zostawiłam je rozpuszczone. Wyszłam z łazienki i zauważyłam że Aline jeszcze śpi, założyłam jej bluzę. Przez chwilę upajałam się jej morelowym zapachem a później postanowiłam iść do kuchni.

   Wyjęłam z lodówki serek z leśnymi owocami, otworzyłam go i zatopiłam w nim łyżeczkę.

- Dzień dobry. – usłyszałam głos za sobą – Adam. – przedstawił się mężczyzna podając mi rękę, uścisnęłam ją wcześniej odkładając jedzenie.

- Helen. – uśmiechnęłam się – Pan jest…

- Narzeczonym Maryse. – powiedział z uśmiechem.

- A co z panem Robertem? – zapytałam nieco zdziwiona.

- Były mąż mojej narzeczonej. – westchnął a ja wzięłam kolejną łyżeczkę do ust – To długa historia ale przynajmniej cieszę się że mam kontakt a Alekiem, moim synem. – zakrztusiłam się.

- C… co?

---------------------------------------------------

Tak, tak... wiem że jest nudno ale tak jak pisałam wyżej potrzebuje paru rozdziałów spokojnych żeby później mogło się dziać.

Wika