Rozdział 3

Jest następny rozdzialik! Miał być wieczorem ale jest teraz.

Miłego czytania!

Rozdział 3

[ Isabelle [

   Po kłótni z Clary wyszłam z salonu. Poszłam do pokoju i zamknęłam drzwi na klucz, wróciłam się w poduszkę i zaszlochałam. Miała racje. – pomyślałam i zasnęłam.

[

   Obudziło mnie ciche pukanie do drzwi, wstałam. Niestety byłam w pogniecionym ubraniu ale otworzyłam, za drzwiami stała Clary ze spuszczoną głową. Włosy miała spięte więc było widać jej bliznę. , zdziwiłam się i wciągnęłam ją do pokoju.

- Po co tu przyszłaś? – zapytałam, trochę za ostro.

- Wiedziałam że będziesz zła. – stwierdziła.

- Nie jestem zła tylko trochę zdziwiona. – wytłumaczyłam – Więc, co cię do mnie sprowadza?

- Chciałam przeprosić. – powiedziała siadając na moim łóżku.

- Za co? – zdziwiłam się.

- Nie powinnam cię uderzyć, to co powiedziałam to nieprawda. Jesteś najlepszą parabatai jaką można mieć i wiem że chciałaś dobrze. – powiedziała skruszona spoglądając na mnie.

- Clary… - zaczęłam ale nie wiedziałam co powiedzieć, po chwili znów się odezwałam – Powinnam zachować to dla siebie, tak jak prosiłaś. – usiadłam koło niej – Chciałam pomóc.

- Wiem, pomogłaś. – powiedziała wyciągając w moją stronę ramiona, wtuliłam się w nią a ona we mnie.

- Powiedziałaś Jace’owi? – zapytałam odsuwając się od niej.

- Tak, bardzo mnie pocieszał. – po uśmiechu i sposobie w jaki powiedziała „pocieszał” zrozumiałam o co chodziło, Herondal się postarał – Myślisz… - przerwało jej pukanie do drzwi.

- Proszę! – krzyknęłyśmy obie i zachichotałyśmy.

- Przyszedł do ciebie list, Clary. – powiedział Jace patrząc na żonę, w jego oczach widziałam bezgraniczną miłość – Z Idrisu. – dodał a mi mina zrzedła, poszliśmy do salonu.

Clary

   W salonie była Marys, która zdziwiła się widokiem mojej blizny ale nic nie powiedziała, i Markus, on nawet nie zwrócił uwagi na moją twarz. Na stole leżała koperta.

- To do mnie? – zapytałam.

- Tak, wszystkich innych parzy. – powiedział Markus z grymasem niezadowolenia, pewnie próbował otworzyć.

   Odważnie sięgnęłam po kopertę, otworzyłam i zaczęłam czytać:

„Do Clarissy Herondale.

Po pierwsze przepraszam za swoje zachowanie w stosunku do tej małej Likantropki. Niestety musicie przydzielić ją do jakiegoś stada, wtedy będzie mogła mieszkać z wami w Instytucie i będzie uznawana przez Nefilim.

Pragnę także pogratulować wam dziecka i ślubu.

Na ostatnim posiedzeniu rady zapadła decyzja że to ty powinnaś spisać nowy kodeks Nocnych Łowców. Uratowałaś nas już trzeci raz i zasługujesz na ten zaszczyt. Proszę żebyś nas nie zawiodła.

Ps. Twoja matka kazała przekazać że zostanie jeszcze trochę z Luckiem i Marcelem w Alicante.

Z wyrazami szacunku

Konsul Jia Penhalow.”

   Było mi smutno że mama zostaje w Idrisie ale cieszyłam się jeszcze trochę odpocznie od miasta.

- Co tam pisze? – dopytywał się mój brat.

- Jia pisze że Lesli musi wstąpić do jakiegoś stada ale będzie mogła mieszkać z nami, gratuluje nam ślubu i Ami. Mam napisać nowy kodeks a mama zostaje w Alicante. – dopiero teraz to do mnie dotarło.

- Co masz zrobić?! – krzyknęła Izzy razem z Marys.

- Mam napisać nowe prawo. Na Anioła!! Przecież ja sobie nie poradzę! – krzyknęłam spanikowana.

- Spokojnie, przecież ci pomożemy. – powiedziała Isabelle.

- Wszyscy postaramy się to zrobić. – potwierdził Jace.

- Dobra! Kto ma ochotę na kolacje? Zrobię zupę! – pisnęła Izzy wychodząc do kuchni i zmieniając temat.

- Może jednak wole już zacząć pisać ten kodeks. – jęknął mój brat, zaśmiałam się.

- Słyszałam! – krzyknęła Izzy. Markus spojrzał przerażony na nóż kuchenny który wbił się koło jego głowy – Masz za swoje! – zaśmiała się moja parabatai. Wybuchliśmy śmiechem, nawet ofiara Izzy.

---------------------------------------

Wiem że znowu nawaliłam bo jest krótki! Przepraszam ale teraz muszę się uczyć na test z matmy i kartkówkę z chemii. Ale mam nadzieje że się spodobał!

Co myślicie o liście?

Nie wiem czy uda mi się pisać dłuższe rozdziały ale może spróbuję.

Ps. Następny rozdział pojawi się w piątek!

Wika