Rozdział 1

   Wszystko dzieje się po książce "Miasto Niebiańskiego Ognia".

Rozdział 1

Clary

   Siedziałam na kocu i rysowałam rzekę. Koło mnie siedział Jace, patrzył mi przez ramie na rysunek.

- Jace, możesz się odsunąć? Rozpraszasz mnie.- powiedziałam zirytowana

- Nie. Ale chce żebyś coś dla mnie zrobiła.

- Co?

- Choć, pokaże ci.- powiedział i pociągnął mnie w górę. Podbiegliśmy do wody trzymając się za ręce.- Teraz zamknij oczy.- posłuchałam.- Teraz otwórz.- powiedział po minucie.

   Gdy otworzyłam oczy, on klęczał przede mną i trzymał coś w ręce.

- Jace, co ty robisz? – syknęłam bo ludzie zaczęli się na nas patrzeć.

- Clarisso Adele Morgenstern, ja Jace Horondale chciałbym prosić o najwspanialszy prezent jaki można dostać.- zamilkł, otworzył pudełko a w nim był pierścień rodowy Horondal’ów.- Wyjdziesz za mnie?

- Jace, ja… ja… TAK!- wykrzyknęłam i złapałam się za serce, które biło jak szalone -Tak, tak, tak. Kocham cię.

  Nałożył mi pierścień na palec, wstał i mnie namiętnie pocałował. Ja zdjęłam łańcuszek z szyi i podałam mu. Jace się tylko uśmiechnął i włożył łańcuszek.

- Dziękuje.- szepnął muskając moje ucho.

- Za co?

- Za to że istniejesz.

   Spojrzałam na zegarek, już była 15:48.

- Muszę wracać.

   Gdy zebraliśmy wszystko do torby, wsiedliśmy na motor i pojechaliśmy w stronę księgarni. Jace zatrzymał się na podjeździe. Zeszłam z motoru, pocałowałam mojego „narzeczonego” na pożegnanie i weszłam do domu, słysząc warkot odjeżdżającego motoru uśmiechnęłam się.

- Clary, to ty?- usłyszałam mamę z kuchni.

- Tak, to ja. Pomóc ci w czymś?- zapytałam gdy wchodziłam do kuchni.

- Możesz pokroić pietruszkę do zupy.

   Stanęłam koło niej i sięgnęłam po nóż… Nagle mama złapała moją prawą rękę i syknęła:

- Co to jest?

- Pierścień rodowy. Wymieniliśmy się z Jace’em pierścieniami.- powiedziałam spokojne. Mama wzięła głęboki oddech i wymamrotała coś co zabrzmiało jak „Wiedziałam że tak będzie.” Ale nie jestem pewna czy dokładnie to powiedziała.

   Przy obiedzie o zaręczynach dowiedział się Luck. On, w przeciwieństwie do mamy, się bardzo ucieszył. Później poszłam do pokoju, położyłam się na łóżku i zaczęłam rysować. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam…

[

W śnie szłam do instytutu. Gdy byłam już na podwórku podeszła do mnie starsza kobieta i poprosiła o pieniądze, kiedy dałam jej parę drobnych uśmiechnęła się i powiedziała:

- Jesteś dobrą kobietą. Ale mam dla ciebie przestrogę, uważaj na swoje dziecko.- zanim jeszcze dokończyła sen zaczął się rozpływać.

-----------------------------------------------------------------

Mam nadzieje że się spodobał a jeśli nie to piszcie. Ten jest trochę krótki ale myślę że fajny.

Wika